លោកអ៊ីហ្គ័រ វ៉ាស៊ីលីវីត គួចាតូវ កើតនៅថ្ងៃទី៨ ខែមករា ឆ្នាំ១៩០៣ នៅទីក្រុងស៊ីមស្គី ហ្ស៉ាវ៉ូដ ចក្រភពរុស្ស៊ី។ លោកគឺជាអ្នករូបវិទ្យា និងដឹកនាំគម្រោងគ្រាប់បែកនុយក្លេអ៊ែរសូវៀត។
លោកអ៊ីហ្គ័រ វ៉ាស៊ីលីវីត គួចាតូវ សិក្សារូបវិទ្យានៅសកលវិទ្យាល័យរដ្ឋគ្រីមៀ និងការស្ថាបនា នាវានៅសកលវិទ្យាល័យពហុតិចនិកប៉េត្រូហ្គ្រ៉ាដ។ នៅឆ្នាំ១៩២៥ លោកផ្លាស់ទៅកាន់ វិទ្យាស្ថានរូបវិទ្យាតិកនិក ដែលលោកធ្វើការនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកអាប្រ៉ាម ឡូហ្វហ្វ៉េ នៅលើបញ្ហាផ្សេងៗ ទាក់ទងនឹងវិទ្យុសកម្ម។
នៅឆ្នាំ ១៩៣២ លោកអ៊ីហ្គ័រ គួចាតូវ ទទួលមូលនិធិសម្រាប់ក្រុមការងារស្រាវជ្រាវរបស់លោកលើវិទ្យាសាស្រ្តនុយក្លេអ៊ែរ។
លោកអ៊ីហ្គ័រ គួចាតូវ និងសិស្សរបស់លោក ហ្គ៉ូហ្គី ហ្វ្ល៊ីអូរ៉ូវ រកឃើញគំនិតគ្រឹះនានានៃប្រតិកម្ម ជាចង្វាក់របស់អ៊ុយរ៉ាញ៉ូម និងទស្សនទាននៃប្រតិកម្មនុយក្លេអ៊ែរក្នុងឆ្នាំ១៩៣០។
នៅឆ្នាំ១៩៤២ លោកអ៊ីហ្គ័រ គួចាតូវ បានថ្លែងថា នៅក្នុងការបែករយះពីគ្នានៃណ័រយ៉ូរបស់អ៊ុយរ៉ាញ៉ូម ១ គីឡូ ថាមពលដែលត្រូវបញ្ចេញគឺត្រូវស្មើនឹងការផ្ទុះរបស់សារធាតុ TNT 20000 តោន។ ហើយការប្រកាសនេះក៏ត្រូវបានផ្ទៀងផ្ទាត់ត្រូវក្នុងហេតុការណ៍ជាក់ស្តែងនៃការទម្លាក់គ្រាប់បែកនុយក្លេអ៊ែរលើទីក្រុង ហ៊ីរ៉ូស្ហ៊ីម៉ាប្រទេសជប៉ុន ក្នុងអំឡុងសង្រ្គាមលោកលើកទី២។
បន្ទាប់ពីការឈ្លានពានសហភាពសូវៀតដោយអាឡឺម៉ង់ណាហ្ស៊ី នៅខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៤១ លោកអ៊ីហ្គ័រ គួចាតូវ ផ្លាស់ប្តូរប្រធានបទស្រាវជ្រាវ។ លោកធ្វើការលើការការពារកប៉ាលនានា ពីមីនម៉ាញ៉េទិក និងបន្ទាប់មកលើការងាររថពាសដែក និងរថក្រោះប្រយុទ្ធ។
នៅឆ្នាំ១៩៤៣ ទីស្នងការប្រជាជនសម្រាប់កិច្ចការផ្ទៃក្នុងសហភាពសូវៀត NKVD ទទួលបានច្បាប់ចម្លងនៃរបាយការណ៍សម្ងាត់អង់គ្លេសនៃគណកម្មការគម្រោងគ្រាប់បែកនុយក្លេអ៊ែរអង់គ្លេស ដែលទាក់ទងនឹងលទ្ធភាពធ្វើអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ។ រឿងនេះបាននាំឲ្យលោកស្តាលីន សម្រេចចិត្តចាប់ផ្តើមកម្មវិធីនុយក្លេអ៊ែរសូវៀត ប៉ុន្តែជាមួយនឹងមធ្យោបាយមានកម្រិតបំផុត។ លោកឡូហ្វ៉េ បានណែនាំលោកអ៊ីហ្គ័រ គួចាតូវ ទៅកាន់លោកម៉ូឡូតូវ ដែលជាដៃស្តាំរបស់លោកស្តាលីន ហើយលោកអ៊ីហ្គ័រ គួចាតូវ ត្រូវបានតែងតាំង ជានាយកនៃកម្មវិធីបង្កើតអាវុធនុយក្លេអ៊ែរ។
គម្រោងគ្រាប់បែកនុយក្លេអ៊ែរសូវៀត ស្ថិតនៅក្នុងអាទិភាពទន់ខ្សោយ រហូតដល់មានព័ត៌មានដែលផ្តល់ដោយលោកក្លូស ហ្វ៊ូច ជាចារបុរសសូវៀត បន្ទាប់ពីការបំផ្លិចបំផ្លាញទីក្រុងហ៊ីរ៉ូស្ហ៊ីម៉ា និងណាហ្គ៉ាសាគី នៅប្រទេសជប៉ុន ដែលបានជំរុញឲ្យលោកស្តាលីនធ្វើប្រតិបកម្ម។ លោកបញ្ជាឲ្យលោកអ៊ីហ្គ័រ គួចាតូវ ផលិតគ្រាប់បែកឲ្យបានឆ្នាំ១៩៤៨ និងតែងតាំងលោកឡាវ្រ៉េនទី បេរៀ អនុប្រធានក្រុមប្រឹក្សារដ្ឋមន្រ្តីសហភាពសូវៀត ធ្វើជាប្រធានគម្រោង។ គម្រោងនេះធ្វើឡើងនៅទីក្រុងសារ៉ូវ ក្នុងតំបន់ហ្គ័រគី សព្វថ្ងៃ គឺខេត្ត នីចនី នូវហ្គ៉ូរ៉ូដ នៅលើដងទន្លេវ៉ុលហ្គា។
នៅថ្ងៃទី២៩ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៤៩ ក្រុមការងារបានបំផ្ទុះគ្រាប់បែកដំបូង ដែលជាគ្រាប់បែកនុយក្លេអ៊ែរសារធាតុ ភ្លូតូនីញ៉ូម។
នៅឆ្នាំ១៩៥៦ លោកអ៊ីហ្គ័រ គួចាតូវស្ថាបនាវិទ្យាស្ថានសិក្សាស្រាវជ្រាវនុយក្លេអ៊ែរនៅទីក្រុង ឌីមីត្រូហ្គ្រ៉ាដ នៅខេត្តអ៊ូលាណូវស្ក៍ ប្រទេសរុស្ស៊ី។
លោកអ៊ីហ្គ័រ គួចាតូវ បានទទួលមរណភាពនៅទីក្រុងមូស្គូ នៅឆ្នាំ១៩៦០ ដោយជំងឺសរសៃឈាមខួរក្បាល។ សពរបស់លោកត្រូវបានបញ្ចុះនៅជញ្ជាំងវិមានក្រឹមឡាំង ដែលជាកន្លែងបញ្ចុះសពបុគ្គលជាន់ខ្ពស់បំផុតរបស់សហភាពសូវៀត។
Daily Program
