បុរីវ៉ាទីកង់លើកទឹកចិត្តឱ្យមានការគាំទ្រសម្រាប់មនុស្សចាស់ និងតួនាទីពួកគាត់ក្នុងសង្គម

ថ្លែងសុន្ទរកថាក្នុងសម័យប្រជុំលើកទី១៤ នៃក្រុមការងារបើកទូលាយស្តីពីភាពចាស់នៅទីស្នាក់ការអង្គការសហប្រជាជាតិនៅទីក្រុងញូវយ៉ក អ្នកសង្កេតការណ៍អចិន្ត្រៃយ៍របស់បុរីវ៉ាទីកង់បាន លើកទឹកចិត្តដល់ការគាំទ្រដល់មនុស្សចាស់ និងតួនាទីសកម្មរបស់ពួកគេក្នុងការរួមចំ ណែកដល់សង្គម។

លោកអគ្គអភិបាល ហ្គាព្រីអែល កាហ្សា ( Gabriele Caccia ) បាននិយាយនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍សម្រាប់សម័យប្រជុំដែលបានបើក ចាប់ពីថ្ងៃទី ២០ដល់២៤ ខែឧសភាឆ្នាំ ២០២៤ ដោ យបញ្ជាក់ពីការរួមចំណែកដ៏សំខាន់ដែលមនុស្សចាស់អាចផ្តល់ជូនដល់សង្គមទាំងមូល និងមិ នត្រឹមតែសម្រាប់គ្រួសាររបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ។

នៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍លោក បានពិនិត្យមើលបញ្ហាប្រឈមដែលមនុស្សចាស់ប្រឈមមុខនឹងសមត្ថភាពរបស់ពួកគេក្នុងការចូលរួមក្នុងជីវិតសហគមន៍មិនថានៅក្នុងបរិបទទីក្រុង ឬជនបទ។ កត្តាទាំងនេះរួមមានលទ្ធភាពទទួលបានលំនៅដ្ឋានតម្លៃសមរម្យសម្រាប់អ្នកដែលមានប្រាក់ចំណូលទាប នៅជិតហាងលក់គ្រឿងទេស កន្លែងសុខភាព សេវាសាធារណៈ និងកន្លែងគោរពបូជា និងការថែទាំខាងវិញ្ញាណ។

លោកអគ្គអភិបាលបានលើកទឹកចិត្តឱ្យមានការគិតគូរយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នអំពីរបៀបដែលសហគមន៍អាចធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ មធ្យោបាយធ្វើដំណើរ និងគម្រោងលំនៅដ្ឋានដែលជួយមនុស្សចាស់ក្នុងការបំពេញតម្រូវការ និងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយអ្នកដទៃ ជាពិសេសជាមួយមនុស្សជំនាន់ក្រោយ។

លោកបានបន្ថែមថា គម្រោងលំនៅឋានអន្តរជំនាន់ផ្តល់នូវឧទាហរណ៍អំពីរបៀបដែលគ្រួសារ និងអ្នកថែទាំក្រៅផ្លូវការអាចផ្តល់ជំនួយដល់មនុស្សចាស់ក្នុងការសម្របខ្លួនតាមផ្ទះរបស់ពួកគេដើម្បីបំពេញតម្រូវការផ្លាស់ប្តូររបស់ពួកគេដោយមិនចាំបាច់ផ្លាស់ប្តូរទីលំនៅ។

 

លោកអគ្គអភិបាលក៏ បានស្នើថា គោលគំនិតនៃចំណងឲ្យមានការរស់នៅរួមគ្នាដោយមានកម្មសិទ្ធិច្បាស់លាស់គួរតែណែនាំកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីលើកកម្ពស់ការចូលរួមក្នុងជីវិតសាធារណៈ និងដំណើរការធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្ត ដែលមានន័យថាការទទួលយកទស្សនៈទូលំទូ​លាយជាជាងផ្តោតលើសិទ្ធិនយោបាយ និងសិទ្ធិស៊ីវិលរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ។

លោកបានបន្ថែមថា ជាឧទាហរណ៍ ជីដូនជីតាអាចចែករំលែកបទពិសោធ និងការយល់ដឹងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេជាមួយចៅៗ គ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍មួយអំពីរបៀបដែលមនុស្សចាស់អាចរួមចំណែកដល់គ្រួសារ និងសង្គមទាំងមូល។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ភាពឯកោ និងកង្វះការគាំទ្រប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពអាចជំរុញមនុស្សចាស់ឱ្យមានអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹម ដែលពួកគេមិនអាចរួមចំណែកដល់សង្គមគាត់បានសោកសៅ សូម្បីតែអស់សង្ឃឹម និងពន្លឿនការបញ្ចប់ជីវិតរបស់ពួកគេ ដែលជារោគសញ្ញានៃ «វប្បធម៌បោះចោល» ដែលចាត់ទុកមនុស្សចាស់ ដូចជាមនុ​ស្ស​ដែលគេលែងត្រូវការ ឬប្រើហើយចោល៕

Daily Program

Livesteam thumbnail