កាឌីណាល់ម៉ាឡេស៊ី និង អគ្គអភិបាលព្រះសហគមន៍អូស្ត្រាលី ថ្លែងស្របគ្នា៖ ព្រះសហគមន៍កាតូលិកត្រូវការគ្រួសារ និងកុមារ

ក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានមួយនៅក្នុង​ បូជនីយចរឆ្ពោះទៅក្តីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យ (Great Pilgrimage of Hope) នៅក្រុងប៉េណាំង កាឌីណាល់ សេបាស្ទៀន ហ្វ្រាន់ស៊ីស ជាអគ្គអភិបាល​ភូមិភាគ​ប៉េណាំង និងជាម្ចាស់ផ្ទះនៃព្រឹត្តិការណ៍នេះ ត្រូវបានសួរអំពីក្តីសង្ឃឹមរបស់លោកសម្រាប់ ទិវា​យុវជន​ពិភពលោក (World Youth Day) នាទីក្រុងសេអ៊ូល ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ឆ្នាំ២០២៧។ អ្វីដែលគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល កាឌីណាល់បានមានប្រសាសន៍ថា ការជួបជុំគ្នានេះ នឹងក្លាយជាពេលវេលាដ៏សំខាន់សម្រាប់ព្រះសហគមន៍កាតូលិកនៅទ្វីបអាស៊ី ដើម្បីរកឃើញឡើងវិញនូវតម្លៃ និងភាពបន្ទាន់សម្រាប់​ស្វាគមន៍កុមារ។

កាឌីណាល់ សេបាស្ទៀន ហ្វ្រាន់ស៊ីស បានព្រមានអំពីការថយចុះអត្រាកំណើតទូទាំងអាស៊ីបូព៌ា ដោយកត់សម្គាល់ថា ប្រទេសដូចជាកូរ៉េខាងត្បូង និងជប៉ុន កំពុងមាន​អត្រា «ធ្លាក់ចុះៗ»។

ដោយសង្កត់ធ្ងន់លើ អត្ថន័យខាងវិញ្ញាណ របស់កុមារ លោកបានទទូចថា «យើងត្រូវការកុមារ បើមិនដូច្នោះទេ នឹងគ្មានអនាគតទេ»។ លោកបានពណ៌នាថាកុមារគ្រប់រូបជា សញ្ញានៃវត្តមានរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងជាការកែប្រែថ្មីរបស់ព្រះសហគមន៍កាតូលិក។

ទោះបីជាមានការថយចុះប្រជាសាស្ត្រក៏ដោយ កាឌីណាល់បានចង្អុលបង្ហាញពីការចូលរួមយ៉ាងខ្លាំងក្លារបស់យុវជននៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នានា ដូចជាទិវា​យុវជន​ពិភពលោក ជាសក្ខីភាពរស់រវើក​និងក្តីសង្ឃឹមដ៏មានឥទ្ធិពល។

សាររបស់លោកគឺ៖ ព្រះសហគមន៍កាតូលិក និងសង្គមដែលឈប់ទទួលស្វាគមន៍កុមារ គឺបានបាត់បង់អនាគតរបស់ពួកគេហើយ​ ចំណែកឯគ្រួសារ និងយុវជននៅតែជា​សញ្ញាព្យាករណ៍ សម្រាប់​ជីវិត​និងជំនឿរបស់​ព្រះសហគមន៍​ដែលនៅតែបន្តស្ថិតស្ថេរ។

អគ្គអភិបាលព្រះសហគមន៍ ប្រូវស៍៖ តម្លៃរបស់អាស៊ីចំពោះគ្រួសារ និងកុមារ

នៅថ្ងៃចុងក្រោយនៃសមាជ​បេសកកម្ម​អាស៊ី លើប្រធានបទ​ បូជនីយចរឆ្ពោះទៅក្តីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យ នៅក្រុងប៉េណាំង អគ្គអភិបាលគ្រីស្តហ្វើរ ប្រូវស៍ នៃរដ្ឋកង់បេរ៉ា-ហ្គុលប៊ឺន (Canberra–Goulburn) បានថ្លែងសារបិទមួយ ក្រោមប្រធានបទ «ចេញដំណើរទៅមុខ» ដោយកោតសរសើរព្រះសហគមន៍កាតូលិកអាស៊ីចំពោះសក្ខីភាពដ៏រស់រវើករបស់ខ្លួន។

ក្នុងនាមជាអ្នកនៅក្រៅប្រទេស លោកបានមានប្រសាសន៍ថា «ពីទស្សនៈរបស់ខ្ញុំ ក្នុងនាមជាអ្នករស់នៅក្រៅទ្វីបអាស៊ី ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ថា អាស៊ី​បានចេញដំណើរទៅមុខក្នុងអង្គ​ព្រះគ្រីស្តរួចហើយ»។

អគ្គអភិបាល​បានថ្លែងអំណរ​អរគុណចំនួនបីចំណុច ដែលស្របនឹងការអំពាវនាវរបស់កាឌីណាល់ សេបាស្ទៀន ដែល​ផ្តល់​តម្លៃគ្រួសារ និងកុមារ។

ចំណុចទីមួយ លោកបានអរគុណទ្វីបអាស៊ីចំពោះការឲ្យតម្លៃ អាពាហ៍ពិពាហ៍ ជីវិតគ្រួសារ និង ព្រះអំណោយទាន​នៃកុមារ ដោយជំរុញថា «កុំបោះបង់ចោលរឿងនេះឡើយ»។

ទីពីរ លោកបានបញ្ជាក់ពី ជំនឿជ្រាលជ្រៅជាច្រើនជំនាន់​របស់អាស៊ី ដែលបានបន្តតាមរយៈគ្រួសារ ដែលជាសក្ខីភាពដ៏កម្រមានណាស់​នៅក្នុងបស្ចិមប្រទេស។

ទីបី លោកបានកោតសរសើរ ព្រះសហគមន៍ក្នុងតំបន់ ដែលមានភាពរស់រវើក និងមានចលនាកាតូលិករបស់អាស៊ី ដែលចិញ្ចឹមបីបាច់គ្រួសារ និងការផ្សាយដំណឹងល្អ។

រឿងកំប្លែងមួយអំពីការយល់ច្រឡំរវាងរទេះរុញឆ្កែ និងរទេះរុញទារក បានគូសបញ្ជាក់ពីកង្វល់របស់លោកអំពីសង្គមដែលមានកូនតិច និងចំនួន​គ្រួសាររួមកាន់តូចទៅៗ។ ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា ភាពក្លាហានរបស់គ្រួសារអាស៊ី ក្នុងការចិញ្ចឹមកូន ធ្វើអន្តោប្រវេសន៍ ការកសាងសហគមន៍ និងការកាន់ជំនឿរបស់ពួកគេ​បានផ្តល់ជូនពិភពលោកនូវ​សញ្ញាដ៏មានឥទ្ធិពលនៃក្តីសង្ឃឹម៕