នៅបង់ក្លាដេស សមុទ្រលេបត្របាក់ដីល្បឿនមួយក្នុងចង្វាក់លឿនបំផុតនៅក្នុង ពិភពលោក
យោងតាមការសិក្សាមួយបានឲ្យដឹងថា នៅក្នុងតំបន់ឆ្នេរដែលមានមនុស្សរស់នៅណែន ណាន់តាន់តាប់នៅប្រទេសបង់ក្លាដេស មានមនុស្សជាង ១លាននាក់ អាចនឹងត្រូវ ផ្លាស់ទីលំនៅពីពេលនេះរហូតដល់ឆ្នាំ២០៥០។
ប្រជាជនក្នុងតំបន់ លោកអាប់ដុល អាហ្ស៊ីហ្ស ត្រូវបង្ខំចិត្តបោះបង់ផ្ទះរបស់លោកនៅឆ្នេរបង់ក្លាដេស ដែលកំពុងលិចក្នុងទឹក ដោយសារតែកម្រិតទឹកសមុទ្រឡើងក្នុងល្បឿនមួយដ៏លឿនបំផុតគ្មានអ្វីអាចទប់បាន។
យោងតាមការសិក្សាមួយដែលផ្សព្វផ្សាយកាលពីខែមុន បានឲ្យដឹងថា នៅក្នុងតំបន់ឆ្នេរដែលមានប្រជាជនរស់នៅតាន់តាប់នៃប្រទេសនៅអាស៊ីខាងត្បូងមួយនេះ មានមនុស្សច្រើនជាង ១លាននាក់អាចនឹងត្រូវភៀសខ្លួនពីពេលនេះរហូតដល់ឆ្នាំ២០៥០ បើតាមចង្វាក់ទឹកឡើងដូចសព្វថ្ងៃ។
បន្ទាប់ពីខ្យល់ព្យុះស៊ីក្លូនដ៏បំផ្លិចបំផ្លាញនៅឆ្នាំ២០០៧ លោកអាហ្ស៊ីហ្ស អ្នកនេសាទ បានចេញទៅតាំងទីលំនៅ កន្លះគីឡូម៉ែត្រពីលំនៅដ្ឋានរបស់លោកដែលត្រូវបានបំផ្លាញ នៅលើដីគោក ដើម្បីការពារខ្លួនពីទឹកជន់ឡើងដោយសារតែខ្យល់ព្យុះ។ មួយឆ្នាំក្រោយមក ទឹកសមុទ្របានលេបត្របាក់សង្កាត់ដែលជាអតីតលំនៅដ្ឋានរបស់លោកស្ថិតនៅ។ ដោយចង្អុលទៅកាន់ភូមិរបស់លោកដែលត្រូវបានបាត់បង់ លោកបានរៀបរាប់ថា ៖ “ត្រីហែនៅក្នុងនោះនៅក្នុងទឹកដែលលិចដីរបស់លោក។
នៅក្នុងការសិក្សាមួយ អគ្គនាយកនៃនាយកដ្ឋានបរិស្ថានរបស់ប្រទេសបង់ក្លាដេស បានសរសេរថា ៖ “ប្រទេសតិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលមានបទពិសោធន៍អំពីឥទ្ធិពលដ៏ធំធេង និងមិននឹងនរនៃការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ដែលមានវិសាលភាពដ៏ធំធេងដូចជាប្រទេសបង់ក្លាដេសនោះ។
ពឹងផ្អែកលើទិន្នន័យពីផ្កាយរណបដែលប្រមូលបានក្នុងរយៈពេល ២៥ឆ្នាំ ដោយទីភ្នាក់ងារអវកាសណាហ្សា និងទីភ្នាក់ងារអវកាសចិន CNSA អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ប្រទេសដែលមានរយៈកម្ពស់ទាប នៅតំបន់មួយចំនួនរបស់ខ្លួន នឹងជួបការឡើងនូវកម្រិតទឹកសមុទ្រ ៦០% ច្រើនជាងកម្រិតកម្ពស់មធ្យមនៃការកើនឡើងកម្រិតកម្ពស់ទឹករបស់ពិភពលោក។
នៅលើផែនដី ការឡើងនូវកម្រិតទឹកសមុទ្រ មិនមានរបៀបដូចៗគ្នាទេ ដោយសារតែមានមណ្ឌលតំបន់ផ្សេងៗ មានទំនាញខុសៗគ្នានៅលើផែនដី និងមានការប្រែប្រួលនៃថាមភាពមហាសមុទ្រនៅតំបន់ផ្សេងៗ ផងដែរ។
បើយោងតាមលោកអេខេអេម សៃហ្វ៊ូល អ៊ីស្លាម A K M Saiful Islam មន្រ្តីទទួលបន្ទុកម្នាក់នៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីការកើនឡើងកម្រិតទឹកសមុទ្រនៅប្រទេសបង់ក្លាដេស បានឲ្យដឹងថា ការឡើងខ្លាំងនៃកម្រិតទឹកសមុទ្រជាងមធ្យមរបស់ពិភពលោកនៅប្រទេសបង់ក្លាដេស កើតមានឡើងដោយសារតែកត្តាជាច្រើន រួមមានការរលាយនៃផ្ទាំងទឹកកក ការរីកធំនូវបរិមាណទឹកដោយសារការកើនកម្តៅសមុទ្រ និងបរិមាណទឹកសាបដ៏ធំ ដែលចាក់ចូលទៅក្នុងឈូងសមុទ្របឹងហ្គាល់ ដោយសារតែមានរដូវភ្លៀងមូសុង។
សមាជិកនៃក្រុមអ្នកជំនាញអន្តររដ្ឋាភិបាលអំពីការវិវត្តន៍នៃអាកាសធាតុ (Giec) បានបង្ហាញឲ្យដឹងដែរថា ប៉ុន្មានទសវត្សចុងក្រោយនេះ ការកើនឡើងនូវកម្រិតទឹកសមុទ្រនៅលើឆ្នេរបឹងហ្គាល់ គឺមាន ពី៤,២ មីលីម៉ែត្រ ទៅ ៥,៨ មីលីម៉ែត្រ ក្នុងមួយឆ្នាំ ទល់នឹងការកើនឡើង ៣,៧ មីលីម៉ែត្រសម្រាប់ការកើនឡើងជាមធ្យមនៅលើផែនដី។
បើយោងតាមអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវ ការសិក្សានេះផ្តល់នូវសារច្បាស់ទៅដល់អ្នកសម្រេចចិត្តខាងនយោបាយត្រូវតែត្រៀមខ្លួនដើម្បីកម្រិតផលវិបាកនៃបាតុភូតនេះ និងសម្របខ្លួនផងដែរ។