នាយករដ្ឋមន្រ្តីទូវ៉ាលូ សន្យាថា ទូវ៉ាលូ នឹងនៅតែជារដ្ឋ ទោះបីជាស្ថិតនៅក្រោមទឹក

នៅខណៈដែលកោះនានានៃប្រទេសទូវ៉ាលូ បានលិចលង់ ហើយកម្រិតទឹកសមុទ្រគំរាមកំហែង​ការរស់រាន​មាន​ជីវិតរបស់​កោះនេះ នាយករដ្ឋមន្រ្តីកោះ លោកកូស៊ី ណាតាណូ បញ្ជាក់ចុងក្រោយថា អធិបតេយ្យភាព​​ប្រទេសរ​បស់​លោកមិនត្រូវបានប៉ះពាល់ទេ។

នាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃកោះដ៏តូចមួយនៃមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វីក បានព្យាករថា ប្រទេសកោះទូវ៉ាលូ នឹងអាច​ក្លាយ​ជា​ប្រទេសដំបូង គេដែលត្រូវលិចលង់​ដោយសារតែការកើនឡើងនូវកម្រិតកម្ពស់ទឹកសមុទ្រ ពាក់ព័ន្ធនឹង​ការ​កើន​កម្តៅ​អាកាសធាតុ។ ប៉ុន្តែនេះ មិនចោទជាបញ្ហាសម្រាប់លក្ខត្តិកៈជារដ្ឋរបស់ខ្លួននោះទេ។  លោក​កូស៊ី ណាតាណូ នៅអំឡុងកិច្ចសន្ទនានៅសមាជអង្គការសហប្រជាជាតិ បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ៖ “អធិបតេយ្យ​របស់​យើង គឺមិនអាចចរចាបានទេ”។

លោកបានវាយតម្លៃថា កិច្ចពិភាក្សាផ្នែកសិក្សា និងការទូត នៅជុំវិញនិយមន័យនៃរដ្ឋ គឺគ្មានន័យទេ។ លោក​កូស៊ី ណាតាណូ បានអះអាងថា លោកធ្លាប់បានធ្វើការជាមួយសហគមន៍អន្តរជាតិដើម្បី​បញ្ចប់​ការ​បង្វែ​ចេញ។ ប្រជាជន ១១០០០នាក់ នៃកោះ ទូវ៉ាលូ បានរស់នៅរាយប៉ាយនៅលើកោះ ៩ ដែល​ចំនុច​ខ្ពស់​បំផុត មានកម្ពស់មិនលើសពី ៥ម៉ែត្រ នៅពីលើនីវ៉ូសមុទ្រ។

កោះពីរ ក្នុងចំណោមកោះទាំងអស់របស់ប្រទេស ដែលតំណាងនៅលើទង់ជាតិរបស់ខ្លួន ដែលមានផ្កាយ​ចំនួន ១១ បានលិចបាត់រួចហើយ ហើយតំបន់ដែលខ្ពស់បំផុតមួយចំនួនទៀត អាចនឹងរស់នៅលែងបាន ពីពេលនេះ ទៅដល់ឆ្នាំ២១០០ ដោយហេតុផលនៃការខូចដី​ដោយសារទឹកសមុទ្រជ្រៀតចូល។ កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​​នៃម៉ុងតេវីដឺអូ នៅឆ្នាំ១៩៣៣ នៅលើសិទ្ធ និងភារកិច្ច​របស់រដ្ឋ ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងនេះ គឺច្បាស់។ រដ្ឋ​មួយ​កើតឡើង​ដោយសារមានដែនដីច្បាស់លាស់ មានប្រជាជនជាអចិន្រ្តៃយ៍ មានរដ្ឋាភិបាល និង​សមត្ថភាព​​ធ្វើអន្តរប្រតិកម្មជាមួយ​រដ្ឋដទៃៗ ទៀត។

អីចឹង ប្រសិនបើដែនដីត្រូវបានលិចបាត់ ឬលែងមានមនុស្សដែលរស់នៅបាននៅលើអ្វី​ដែលនៅសល់ ឬ​យ៉ាង​ហោចណាស់មានលក្ខខណ្ឌមួយត្រូវបានបាត់បង់ វាលែងជារដ្ឋ។ ប៉ុន្តែនៅទូវ៉ាលូ ដីមានតំណាង​តែ ២៦ km2 ប៉ុន្តែផ្ទៃទឹករបស់ខ្លួនគ្រប់ដណ្តប់ ៨០០០០០ km2 ។ កិច្ចព្រមព្រៀង​នៃម៉ុងតេវីដឺអូ គឺ​មាន​ន័យ​មិន​ជាក់​លាក់ អំពីនិយមន័យនៃទឹកដីនោះទេ នៅករណីនេះ។

ទោះបីអនាគតរបស់ខ្លួន គឺងងឹត ប្រទេសទូវ៉ាលូ មិនចង់បោះបង់ចោលសេចក្តីសង្ឃឹមនឹងការពាដីរបស់ខ្លួន ឲ្យ​បានយូរតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ នៅខណៈដែលរដ្ឋាភិបាលប្រទេសនេះ​ប្រយុទ្ធដើម្បីឲ្យពិភពលោក​យកចិត្តដាក់ឲ្យបានដាច់ខាត់ចំពោះការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ រដ្ឋាភិបាលទូវ៉ាលូ ក៏ចង់ឲ្យឈប់ប្រើប្រាស់​ថាមពលចេញពីផូស៊ីលផងដែរ។

រដ្ឋាភិបាល ទូវ៉ាលូ ក៏បានបង្កើតគម្រោងការសម្របខ្លួនតាមឆ្នេរ ដែលសំដៅដណ្តើមដី 3,8 km ដែលត្រូវ​លេបយកដោយមហាសមុទ្រ និងតម្លើងឲ្យខ្ពស់វិញ​សម្រាប់តំបន់ដែលងាយរងគ្រោះ។ នេះជាកម្មវិធី​ដែលត្រូវ​ចំណាយ​ប្រាក់ ៣៦លានដុល្លារនៃជំនួយអន្តរជាតិ និង ២,៩លានដុល្លារ ថវិការបស់ទូវ៉ាលូ។

នាយករដ្ឋមន្រ្តី​អធិប្បាយថា ថវិកាមានកម្រិត​ដែលមិនអាចជួយដល់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់។ យើងទទូចថា ៖ “យើងត្រូវការសកម្មភាពថែមទៀត កាន់តែលឿន ពីផ្នែក​អ្នកដែលចង់ជួយយើង យើងសូមឲ្យ​លឿន​និងបន្ទាន់”។

លោកកូស៊ី ណាតាណូ នាយករដ្ឋមន្រ្តីទូវ៉ាលូ ថ្លែងទៀតថា ៖ ”នេះគឺជាបញ្ហាស្លាប់រស់ នេះគឺជាបញ្ហា​នៃការ​បាត់បង់​​ផ្ទៃផែនដី។ លោកក៏បានរំលឹកឲ្យរដ្ឋនានាប្រកាន់យកនូវការសន្យារបស់ពួកគេ។ នៅករណីដែល​ផល​អាក្រក់បំផុត​កើតឡើង ទូវ៉ាលូនឹងចាប់ផ្តើមថែរក្សាបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌របស់ខ្លួននៅក្នុងពិភពលោក ដែល​បង្កើតនូវអ្វី​ដែលអ្នកខ្លះហៅថា គំរូរដ្ឋប្រជាជាតិ 2.0។ លោកកូស៊ី ណាតាណូ បញ្ជាក់ថា ប៉ុន្តែជោគវាសនានៃទូវ៉ាលូ ប្រឈមនឹង​ការឡើងកម្ពស់ទឹក ដូចដែលទីក្រុងជាច្រើននៅលើផែនដី​ដែល​ងាយ​​រង់គ្រោះផងដែរ។ លោកកូស៊ី ណាតាណូ ព្យាករថា ៖ “ប្រជាជនកាន់តែច្រើនឡើងៗ នៅ​លើ​ពិភពលោក​នឹងត្រូវទៅរស់នៅកន្លែងផ្សេង សូមប្រើប្រាស់យើង​ជាគំរូ​ដើម្បីអភិរក្សពិភពលោកទាំងមូល។