លោកស្រីអូដ្រី អាហ្ស៊ូឡៃ នាយិកានៃអង្គការសហប្រជាជាតិសម្រាប់វិស័យអប់រំ វិទ្យាសាស្រ្ត និងវប្បធម៌ ឬយូនេស្កូ បានថ្លែងថា ៖ “នៅពេលដែលស្រ្តេសអំពីរឿងទឹកកើនឡើង ហានិភ័យនៃជម្លោះតំបន់ក៏បានកើនឡើងដែរ។ សាររបស់អង្កការយូនេស្កូ គឺច្បាស់ ៖ ប្រសិនបើយើង ចង់ថែរក្សាសន្តិភាព យើងមិនគ្រាន់តែថែរក្សាធនធានទឹកឲ្យបានល្អនោះទេ យើងក៏ត្រូវពង្រឹងឲ្យបានលឿនបំផុតនូវកិច្ចសហប្រតិបត្តិការតំបន់ និងពិភពលោកនៅក្នុងវិស័យទឹកនេះ។”
លោកអាល់វ៉ារ៉ូ ឡារីយ៉ូ ប្រធានមូលនិធិអន្តរជាតិនៃការអភិវឌ្ឍកសិកម្ម (FIDA) និងជាប្រធាន ផ្នែកទឹកនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ បញ្ជាក់ថា ៖ ”ទឹក នៅពេលវាត្រូវបានគ្រប់គ្រង តាមរបៀប ចីរភាព និងសមធម៌ វាអាចជាប្រភពនៃសន្តិភាព និងភាពរុងរឿង។ នេះក៏ជាធាតុដ៏ សំខាន់ ជាអាយុជីវិតនៃកសិកម្ម និងជាម៉ូទ័រសំខាន់នៃសង្គមសេដ្ឋកិច្ចសម្រាប់ប្រជាជនរាប់ពាន់លាននាក់។”
យោងតាមរបាយការណ៍ថ្មី ដែលផ្សព្វផ្សាយដោយូណេស្កូ សម្រាប់ការផ្តោចអារម្មណ៍លើទឹក បានឲ្យដឹងថា ប្រជាជន ២,២ ពាន់លាននាក់ មិនបានទទួលបានជានិច្ចកាលនូវការប្រើប្រាស់ទឹកស្អាត ដែលត្រូវបានគ្រប់គ្រងតាមរបៀបត្រឹមត្រូវនោះទេ។
គោលដៅរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិនៃការធានាការប្រើប្រាស់ទឹកសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា ពីពេលនេះ រហូតដល់ឆ្នាំ២០២៣០ គឺនៅឆ្ងាយពីការសម្រេចបាន។ វាក៏មានការភ័យខ្លាចថា អសមភាពនៃការប្រើប្រាស់ទឹកបន្តកើនឡើង ពីព្រោះថា រវាងឆ្នាំ២០០២ និង ២០២១ គ្រោះរាំងស្ងួត បានប៉ះពាល់ដល់មនុស្សច្រើនជាង ១,៤ពាន់លាននាក់។
ការធ្លាក់អន់ថយចុះនៃអាកាសធាតុ ក៏គំរាមកំហែងបង្កើនឡើងនូវភាពញឹកញាប់ និងភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការខ្វះខាតទឹកនេះ ជាមួយនឹងហានិភ័យដែលចេះតែកើនឡើង សម្រាប់សន្តិភាពសង្គម។ កុមារី និងស្រ្តី គឺជាជនរងគ្រោះដំបូងនៃការខ្វះខាតទឹក។ វិបាកដំបូង គឺការកើនឡើងនូវអសន្តិសុខចំណីអាហារ និងហានិភ័យសុខភាព។
ភាពកម្រនៃទឹកក៏ជាមានឥទ្ធិពលទៅលើការអភិវឌ្ឍសង្គមរបស់កុមារី និងស្រ្តី ដែលស្ថិតនៅជួរទី១ សម្រាប់ការប្រមូលទឹក។ ពួកគេបានចំណាយជាច្រើនម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃសម្រាប់ធ្វើការងាររកទឹក។ រឿងនេះអាចចូលរួមចំណែកសម្រាប់អត្រាបោះបង់ចោលការសិក្សា ដែលមានសម្រាប់ក្មេងស្រីច្រើនជាងក្មេងប្រុស។
ការខ្វះខាតទឹកក៏ជាកត្តាសំខាន់នៃការចំណាកស្រុក និងបង្កភាពតានតឹងថ្មីសម្រាប់សង្គម។ នៅសូម៉ាលី អំពើហិង្សាផ្លូវភេទប្រឆាំងនឹងប្រជាជនចំណាកស្រុក បានកើនឡើង ២០០%។
ភាពខ្សត់ទឹកក៏អាចបង្កើនហានិភ័យនៃជម្លោះ។ នៅក្នុងតំបន់សាហេល ការធ្លាក់ថយចុះនៃតំបន់ដីសើម ធ្វើឲ្យមានភាពតានតឹងកាន់តែឈឺចាប់ ពាក់ព័ន្ធនឹងការស្វែងរកទឹកប្រើប្រាស់ និងផ្ទៃដីដាំដុះ ដែលបង្កជាវិបាកតំបន់។
នៅខណៈដែល ៤០% នៃប្រជាជនពិភពលោករស់នៅក្នុងអាងទន្លេ និងក្បែទន្លេឆ្លងកាត់ព្រំដែន មួយក្នុងចំណោម ៥ប្រទេស បានធ្វើកិច្ចកិច្ចព្រមព្រៀងដែលគ្របដណ្តប់សំនុំទាំងមូលនៃទឹកឆ្លងកាត់ព្រំដែន ក្នុងគោលដៅគ្រប់គ្រងធនធាននេះតាមរបៀបបែងចែកគ្នា។ នៅក្នុងតំបន់អារ៉ាប់ ប្រទេស ៧ បានមានជម្លោះក្នុងឆ្នាំ២០២១ ជាមួយនឹងភាពស្មុគស្មាញដ៏ខ្លាំងក្លាសម្រាប់ការផ្គត់ផ្គង់ទឹក ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការដែលមានសក្តានុពលនៅលើបញ្ហាដែលពាក់ព័ន្ធនឹងទឹក។
នៅអាហ្វ្រិកដែល ២ ភាគ ៣ នៃធនធានទឹកនេះ គឺជាទឹកសាបឆ្លងកាត់ព្រំដែន។ ១៩ ក្នុងចំណោម ២២រដ្ឋ ដែលគេបានធ្វើការសិក្សា ទទួលរងការខ្វះខាតទឹក។
បើយោងតាមរបាយការណ៍ នៅក្នុងបរិបទសព្វថ្ងៃ កិច្ចសហប្រតិបត្តិការឆ្លងកាត់ព្រំដែនសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងទឹក លេចឡើង ជាគន្លឺះសំខាន់នៃការថែរក្សាសន្តិភាព។
Daily Program
