យូនីសេហ្វ និងប្រទេសកម្ពុជាបន្តការប្ដេជ្ញាចិត្តក្នុងការលើកកម្ពស់អាហារូបត្ថម្ភ សម្រាប់ទាំងអស់គ្នា

ក្រសួងសុខាភិបាល​នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា​​​បានដាក់ឱ្យអនុវត្ត​ផែនទីបង្ហាញផ្លូវសម្រាប់​ពន្លឿនការកែលម្អ​អាហារូបត្ថម្ភ ២០២៣-២០៣០ ដែលជា​គំនិតផ្ដួចផ្ដើមទីពីរថ្នាក់ជាតិ ដើម្បីបង្កើនល្បឿនវឌ្ឍនភាពនៅ​​ក្នុងការដោះស្រាយ​បន្ទុកនៃបញ្ហាកង្វះអាហា​រូបត្ថម្ភ និងធានាថា កុមារ យុវវ័យ និងមនុស្សធំគ្រប់រូ​ប​ទទួលបាន​អាហារូបត្ថម្ភ ដែលពួកគេត្រូវការ​​ដើម្បីលូតលាស់​។ ផែនទីបង្ហាញផ្លូវនេះ​ ដឹកនាំដោយក្រសួងសុខាភិបាល​ ដោយសហការជាមួយ​ក្រសួងពាក់ព័ន្ធ ព្រមទាំង​មានការគាំទ្រពីយូនីសេហ្វ និងដៃគូអភិវឌ្ឍន៍នានា។

ក្នុងនៅរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ប្រទេសកម្ពុជា​បានបង្កើតវឌ្ឍនភាពគួរឱ្យកត់សម្គាល់​ចំពោះ​ជីវិតរបស់​កុមារ។ នៅរវាងឆ្នាំ២០១៤ និងឆ្នាំ២០២១ អត្រាភាពក្រិសក្រិន​នៅក្នុងចំណោម​កុមារអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ​ បានធ្លាក់ចុះពី ៣២ភាគរយ​ មកនៅត្រឹម ២២ ភាគរយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី កុមារម្នាក់​ក្នុងចំណោម១០នាក់ ដែលមានអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ ​បន្តទទួលរង​បញ្ហាភាពស្គមស្គាំងធ្ងន់ធ្ងរ ដែលគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិត ។ ប្រេវ៉ាឡង់​នៃ​ភាពស្គមស្គាំង​នៅតែ​ពុំមានការប្រែប្រួល​ឡើយ​នៅក្នុងរយៈពេល​មួយទសវត្សរ៍កន្លងទៅនេះ ដែលនេះជាការគូសបញ្ជាក់​អំពី​សេចក្ដីត្រូវការបន្ទាន់​ក្នុងការបន្ត​ និង​ពង្រីក​កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីកែលម្អអាហារូបត្ថម្ភរបស់កុមារ។

ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ អត្រា​កុមារលើសទម្ងន់ ​បានកើនឡើងពី ២ភាគរយ ​ទៅ ៤ភាគរយ នៅរវាងឆ្នាំ២០១៤ និងឆ្នាំ២០២១ ហើយនិន្នាការគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ​ពាក់ព័ន្ធ​ការអនុវត្ត​ការផ្ដល់ចំណីអាហារដល់​កុមារបង្ហាញថា កុមារចំនួនតែ ៥៤ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ដែលទទួលបានទឹកដោះម្ដាយតាំងពីដំបូង ហើយ​កុមារតែ ៥០ភាគរយ ​ដែលទទួលបាន​ការបំបៅដោះម្ដាយតែមួយមុខគត់នៅក្នុង​រយៈពេល ៦ខែ ដំបូងនៃអាយុរបស់ពួកគេ។

ឯកឧត្តមសាស្ត្រាចារ្យ  ឈាង  រ៉ា  រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល បានមានប្រសាសន៍ថា: “រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាប្តេជ្ញាចិត្តកែលម្អ អាហារូបត្ថម្ភសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា ដោយរៀបចំឱ្យមានប្រព័ន្ធផ្តល់សេវា និងអន្តរាគមន៍អាហារូបត្ថម្ភប្រកបដោយគុណភាព។ ប្រព័ន្ធសុខាភិបាលបានដាក់បញ្ចូលសេវាអាហារូបត្ថម្ភទៅក្នុងសេវាថែទាំសុខភាពបឋមដែលចូលរួមលើកកម្ពស់អាហារូបត្ថម្ភដ៏ប្រសើរបំផុត និងជាការចាប់ផ្តើមដ៏ល្អក្នុងជីវិត។ យុទ្ធសាស្ត្រចតុកោណដើម្បីកំណើនការងារសមធម៌ និងប្រសិទ្ធភាព ដំណាក់កាលទី៤ និងផែនការយុទ្ធសាស្រ្តអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ (២០១៩-២០២៣) បញ្ជាក់ជាថ្មីពីការប្តេជ្ញាចិត្តយ៉ាងមុតមាំរបស់ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ចំពោះគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាពសម្រាប់ឆ្នាំ២០៣០ ពោលគឺ ការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ និងការលើកកម្ពស់សុខភាព អាហារូបត្ថម្ភ និងអនាម័យជាពិសេសក្នុងចំណោមជនក្រីក្រ និងជនងាយរងគ្រោះ។”

ផែនទីបង្ហាញផ្លូវនេះមានបំណងធានាថា សហគមន៍​ទាំងអស់នៅកម្ពុជា​ទទួលបានអាហារូបត្ថម្ភ សុខភាព និងសុខុមាលភាពល្អបំផុត។ ផែនទីបង្ហាញផ្លូវនេះ​ កំណត់ទិសដៅជាតិ​ពាក់ព័ន្ធនឹង​កាត់បន្ថយ​ប្រេវ៉ាឡង់​នៃ​ភាពស្គមស្គាំង​នៅក្នុងចំណោម​កុមារអាយុក្រោម ៥ឆ្នាំ​ ឱ្យមកនៅត្រឹម ៥ភាគរយ ​នៅត្រឹមឆ្នាំ២០៣០ និងបង្កើនវឌ្ឍនភាព​ឆ្ពោះទៅរកការទទួលបានជាសកលនូវអាហារូបត្ថម្ភប្រកបដោយគុណភាព ក្នុងអំឡុងពេលកុមារភាពវ័យកណ្តាល និងវ័យជំទង់ សម្រាប់ស្ត្រីក្នុងវ័យបន្តពូជ និងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ការសម្រាលកូន និងក្រោយសម្រាល។

តាមរយៈ​​ការដាក់កម្រិតចំពោះសមត្ថភាពរបស់កុមារ​ក្នុងការសម្រេចបានសក្ដានុពលរបស់ខ្លួន ភាពស្គមស្គាំងរបស់​កុមារ​មាន​ផលប៉ះពាល់រយៈពេលវែង​ទៅលើមូលធនមនុស្ស និង​វឌ្ឍនភាពជាតិ។ អាកាសធាតុអាក្រក់ខ្លាំង​ពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ដែល​គំរាមកំហែងចំពោះ​សន្តិសុខស្បៀង បង្កឧបសគ្គបន្ថែមទៀត​ដល់​កុមារ និងសហគមន៍ក្នុងការ​ទទួលបានរបបអាហារប្រកបដោយជីវជាតិ និង​ការដោះស្រាយបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ។

“កុមារដែល​ពុំទទួលបាន​អាហារូបត្ថម្ភគ្រប់គ្រាន់​ទាំងបរិមាណ និងគុណភាព ពុំត្រឹមតែមានរាងកាយក្រិសក្រិន​ប៉ុណ្ណោះឡើយ ប៉ុន្តែថែមទាំងប្រឈមមុខនឹង​ឧបសគ្គ​រយៈពេលវែង​នៅក្នុងការអភិវឌ្ឍពុទ្ធិផងដែរ ដែលនេះ​ជាការកាត់បន្ថយ​យ៉ាងខ្លាំងក្លាចំពោះ​ឱកាសរបស់ពួកគេក្នុងការរៀនសូត្រ ធំលូតលាស់ និង​ការរទទួលបានឱកាសនានា​នៅពេលនេះអនាគត” នេះជាសម្ដីរបស់លោកបណ្ឌិត អានៀរបាន ឆាតឺរជី នាយករងរបស់យូនីសេហ្វនៅកម្ពុជា​។ “ផែនទីបង្ហាញផ្លូវរហ័សនេះ តំណាងឱ្យការប្តេជ្ញាចិត្តជាថ្មីក្នុងការលុបបំបាត់ការស្គមស្គាំងចំពោះកុមារនៅកម្ពុជា និងលើកកម្ពស់អាហារូបត្ថម្ភសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា ហើយនេះគឺជា​គោលដៅមួយប្រកបដោយមហិច្ឆិតាខ្ពស់​ ដែល​នឹងទាមទារឱ្យមាន​សកម្មភាព និងការសម្របសម្រួលគ្នា​នៅក្នុងចំណោម​ក្រសួងពាក់ព័ន្ធ សង្គមស៊ីវិល វិស័យឯកជន និងដៃគូអភិវឌ្ឍន៍។ យូនីសេហ្វបញ្ជាក់សាជាថ្មីនូវ​ការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្លួន​ចំពោះ​ការគាំទ្រ​រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​នៅក្នុងការពង្រីក​អន្តរាគមន៍នានា​ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ការវិនិយោគលើ​អាហារូបត្ថម្ភនៅគ្រប់កម្រិត ព្រមទាំងការការពារសុខភាព និងសក្ដានុពលរបស់ប្រជាជនជំនាន់ក្រោយ។”

ផែនទីបង្ហាញផ្លូវនេះ​ចែងអំពី​អភិក្រមវដ្ដជីវិតគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ដោយផ្ដោតលើ​ក្រុមប្រជាជនសំខាន់ៗចំនួនបួន គឺ ស្រ្តីក្នុងវ័យបន្តពូជ កុមារអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ កុមារក្នុងវ័យសិក្សា និងយុវវ័យ។ អាទិភាពស្នូលនៃផែនទីបង្ហាញផ្លូវនេះ​រួមមាន៖

ការពិនិត្យ និងការព្យាបាល​បញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ​នៅតាមសហគមន៍ រួមមាន​ ការប្រើប្រាស់​វិធីសាស្រ្តវាស់ជុំវិញដើមដៃ (MUAC) នៅតាមគ្រួសារ ការពិនិត្យតាមដានភាពលូតលាស់ និង​សេវាបង្ការនានា ដូចជា ការផ្ដល់វីតាមីនអា និងការផ្ដល់ថ្នាំទម្លាក់ព្រូន។

ការពង្រឹង​អាហារូបត្ថម្ភ​សម្រាប់​ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ និងស្រ្តីកំពុងបំបៅដោះកូន តាមរយៈ​ការផ្ដល់ប្រឹក្សាយោបល់ក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ ការបន្ថែមមីក្រូសារជាតិ និងការគាំទ្រចំពោះ​ការចាប់ផ្ដើម​បំបៅដោះកូនតាំងពីដំបូង និងតែមួយគត់ ដោយមានការជំរុញគាំទ្រពី​គោលនយោបាយស្ដីពីលំហែរមាតុភាព និង​កន្លែងការងារដែលបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលសម្រាប់​ការបំបៅដោះកូន។

ការពង្រឹង​ការបញ្ចុកចំណីទារក និងកុមារ តាមរយៈ​ការកែលម្អ​ការអនុវត្ត​ការបំបៅដោះកូន ការផ្ដល់អាហារបន្ថែម ព្រមទាំង​ការពិនិត្យតាមដាន និងការលើកកម្ពស់ភាពធំលូតលាស់របស់​កុមារ។

ការអប់រំ​អំពីអាហារូបត្ថម្ភ និង​កម្មវិធី​ផ្ដល់អាហារតាមសាលារៀន សម្រាប់យុវវ័យ ជាពិសេស ក្មេងស្រី ដើម្បីដោះស្រាយលើ​ទាំង​បញ្ហាពាំក់ព័ន្ធនឹងការទទួលបាន​អាហារូបត្ថម្ភពុំគ្រប់គ្រាន់ និង​កំណើនហានិភ័យ​នៃជំងឺធាត់​។

ការបង្កើនការប្រើប្រាស់​អាហារព្យាបាល​ដែលផលិតនៅក្នុងស្រុក ដូចជា នូទ្រិច (Nutrix) ដែលផលិតនៅកម្ពុជា សម្រាប់​ការព្យាបាលបញ្ហាខ្វះអាហារូបត្ថម្ភស្រួចស្រាល់ធ្ងន់ធ្ងរ។

ការវិនិយោគកាន់តែច្រើននៅ​ក្នុងប្រទេស​ទៅលើ​អាហារូបត្ថម្ភ​ រួមទាំង​ការវិភាជថវិកា​ចំពោះអាហារព្យាបាលដែលរៀបចំរួចជាស្រេចសម្រាប់បរិភោគ (Ready-to-Use Therapeutic Foods (RUTF)) ព្រមទាំង​អភិបាលកិច្ចកាន់តែខ្លាំងក្លា​ និងភាពជាដៃគូ​ជាមួយវិស័យឯកជន ដើម្បីធានានិរន្តរភាព។

Daily Program

Livesteam thumbnail