ថ្ងៃទី0៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៥ អត្ថាធិប្បាយគម្ពីរ ម៉ាថាយ ២,១-១២ បកស្រាយដោយ៖ លោកបូជាចារ្យ ជួរ ដាម៉ូ

ថ្ងៃនេះលោកពុកចង់ឱ្យយើងរិះគិតពិចារណា ជាថ្ងៃមួយដែលពួកហោរាចារ្យទាំងពីរនាក់ បានធ្វើដំណើរពីស្រុកឆ្ងាយមកដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះយេស៊ូ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនៅក្នុងដំណើររឿង ហោរាចារ្យមកជួបព្រះយេស៊ូនេះគឺព្រះអង្គសម្តែងព្រះអង្គផ្ទាល់ឱ្យជនដទៃដែលអត់ស្គាល់ព្រះអង្គបានឃើញ ដោយសារពួកហោរាចារ្យគឺជាតំណាងជនជាតិដទៃផ្សេងទៀត ដែលធ្វើដំណើរមកពីទិសផ្សេងៗមកដើម្បីបានស្គាល់ព្រះយេស៊ូ។
នៅពេលដែលលោកពុករៀនទស្សនៈវិជ្ជា និងទេវិជ្ជានៅប្រទេសភីលីពីនមានម្តងដែលសាស្រ្តាចារ្យបានសួរយើងនៅក្នុងថ្នាក់រៀន គាត់សួរថា យើងដែលឃើញព្រះជាម្ចាស់ឬអត់? ថ្ងៃនេះលោកពុកចង់សួរទៅកូនទាំងអស់គ្នា តើយើងដែលឃើញព្រះជាម្ចាស់ឬអត់? អ្នកខ្លះគាត់ឃើញព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈការអធិដ្ឋាន នេះត្រឹមត្រូវ! ដោយសារតាមរយៈការអធិដ្ឋានយើងចូលតាមរយៈផ្លូវវិញ្ញាណរបស់យើងដើម្បីជួបព្រះអង្គ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់ដែលមានសាច់មានឈាម យើងដែលជួបព្រះអង្គឬនៅ?
ពេលដែលលោកពុករិះគិតអំពីសំណួរមួយនេះ អ្វីដែលលោកពុកនឹកឃើញបំផុតគឺអ្នកក្រីក្រ អ្នកក្រីក្រដែលលោកពុកជួបរាល់ថ្ងៃ អ្នកក្រីក្រដែលពួកគាត់ជួបបញ្ហានៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់។ ដូច្នេះពាក្យក្រីក្រមួយម៉ាត់មិនមែនសំដៅទៅលើអ្នកដែលក្សត់ទ្រព្យសម្បត្តិសូម្បីតែអ្នក្សត់សេចក្តីស្រឡាញ់ សូម្បីតែអ្នកដែលក្សត់សេចក្តីមេត្តាករុណា សូម្បីតែអ្នកដែលក្សត់នៅចិត្តដែលចេះដាក់ខ្លួន បន្ទាប់ខ្លួនទាំងអស់នេះគឺសុទ្ធតែជាអ្នកក្រីក្រ។ ដូច្នេះមានអ្នកក្រីក្រច្រើនប្រភេទមិនមែនតែអ្នកក្រីក្រអត់ទ្រព្យសម្បត្តិតែប៉ុណ្នឹង អ្នកខ្លះអត់មានសីលធម៌ អ្នកខ្លះអត់មានចិត្តស្រឡាញ់! ដូច្នេះទាំងអស់នេះបញ្ជាក់ពីភាពក្រីក្រ។
ប៉ុន្តែជាមួយអ្នកក្រីក្រនេះលោកពុកមើលឃើញព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គធ្វើដំណើរជាមួយពួកគេនៅក្នុងដំណើរជីវិតរបស់គេផ្ទាល់។ ដំណើរជីវិតនេះនាំឱ្យលោកពុកយល់ថា ព្រះជាម្ចាស់បង្ហាញខ្លួនព្រះអង្គឱ្យលោកពុកស្គាល់។ អ្នកក្រីក្រទាំងអស់ អ្នកជួបទុក្ខលំបាកទាំងអស់ អ្នកខ្វះអ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកពុកបានរៀបរាប់ខាងលើគឺសុទ្ធតែជាព្រះភក្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលព្រះអង្គសម្តែងព្រះអង្គឱ្យលោកពុកស្គាល់។
ដូច្នេះអ្វីដែលលោកពុករៀនអំពីយើងទាំងអស់គ្នាគួររៀនពីថ្ងៃបុណ្យ ជាពិសេសថ្ងៃបុណ្យដែលព្រះយេស៊ូសម្តែងព្រះអង្គនៅថ្ងៃនេះ ទីមួយគឺចង់ឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាក្លាយទៅជាព្រះភក្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់អ្នកដទៃ អ្នកក្រីក្រ អ្នកដែលអត់ស្គាល់ព្រះអង្គ ប៉ុន្តែយើងធ្វើជាព្រះភក្ត្រយ៉ាងម៉េច?គឺជីវិតរបស់យើងផ្ទាល់ម្នាក់ៗព្រះយេស៊ូយាងមកព្រះអង្គដាក់ខ្លួនកើតនៅក្នុងក្រោលសត្វ នេះបញ្ជាក់អំពីការចេះដាក់ខ្លួន។
ទីពីរកំណើតរបស់ព្រះយេស៊ូនាំឱ្យទេវទូតចម្រៀងកោតសរសើរបង្ហាញពីអំណរសប្បាយ តើយើងជាព្រះភក្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់អ្នកដែលអត់ស្គាល់ព្រះអង្គសោះ? ដូចព្រះយេស៊ូជាព្រះភក្រ្តរបស់ពួកហោរាចារ្យដែលអត់ស្គាល់ព្រះអង្គសោះ! យើងដូចគ្នា គួរក្លាយជាប្រភពនៃអំណរសប្បាយពេលយើងស្តាប់ព្រះបន្ទូល យើងរស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង តើយើងអាចរស់ប្រកបដោយអំណរសប្បាយបានដែរឬអត់?
ទីបីដំណឹងដែលព្រះយេស៊ូចាប់កំណើតមិនមែនគ្រាន់តែជាដំណឹងមួយដែលនាំឱ្យយើងសប្បាយតែប៉ុណ្ណឹង ប៉ុន្តែជាដំណឹងមួយដែលព្រះអង្គជ្រើសរើសបង្ហាញចិត្តមេត្តាករុណាចំពោះអ្នកទន់ខ្សោយ ជាពិសេសអ្នកក្រីក្រ គង្វាលចៀម ពួកហោរាចារ្យដែលមកពីឆ្ងាយ។ តាមរយៈបទពិសោធន៍នេះគឺយើងក្លាយទៅជាប្រភពនៃចិត្តមេត្តាករុណាចំពោះអ្នកទន់ខ្សោយ។ ទាំងបីនេះសុំឱ្យយើងយកទៅសួរខ្លួនឯង តើខ្ញុំ ខ្ញុំខ្លួនឯងផ្ទាល់អាចធ្វើជាព្រះភក្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីសម្តែងព្រះភក្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទៅកាន់អ្នកផ្សេងទៀតដូចព្រះយេស៊ូសម្តែងព្រះអង្គទៅកាន់ពួកហោរាចារ្យ ពួកគង្វាល? តើខ្ញុំខ្លួនឯងផ្ទាល់ខ្ញុំបង្ហាញ ឬខ្ញុំយកព្រះភក្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់នេះទៅបង្ហាញចំពោះអ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្តេច?
ដូច្នេះ តើយើងគួរធ្វើអ្វីដើម្បីកុំឱ្យព្រះភក្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាក់មុខចំពោះសាសន៍ដទៃ ចំពោះជនជាតិដទៃ ចំពោះអ្នកកាន់សាសនាដទៃ ដែលគេអត់ស្គាល់ព្រះអង្គ? សូមទូលអង្វរព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងសប្តាហ៍នេះគឺឱ្យយើងក្លាយទៅជាប្រភពនៃភាពចេះដាក់ខ្លួន អំណរសប្បាយ ហើយនឹងមានចិត្តមេត្តាករុណា?
Daily Program
