លោកថូម៉ាស ស្តេនហ្វ៉ដ ប៊ីងហ្គ្ល៉េ រ៉ាហ្វ៉ល គឺជាមន្ត្រី អភិបាលអាណានិគម និងជាអ្នកធម្មជាតិនិយមជនជាតិអង់គ្លេស។ លោករ៉ាហ្វ៉ល កើតនៅថ្ងៃទី៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៧៨១ នៅតាមបណ្តោយឆ្នេរ ចាម៉ៃអ៊ីក និងទទួលមរណភាពនៅថ្ងៃទី៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៨២៦ នៅទីក្រុងឡុង។
លោករ៉ាហ្វ៉ល ត្រូវបានគេស្គាល់ជាសំខាន់សម្រាប់ការស្ថាបនាទីក្រុងសិង្ហបុរី។
គេស្ទើតែមិនដឹងទាល់តែសោះអំពីឪពុកម្តាយរបស់លោករ៉ាហ្វ៉ល។ គេស្គាល់លោក បេនចាមីន រ៉ាហ្វ៉លថា ជាមេបញ្ជាការនាវា Ann នៅពេលលោករ៉ាហ្វ៉លចាប់កំណើត។ លោកបានចាប់ផ្តើម ធ្វើការនៅអាយុ ១៤ឆ្នាំ ជាអ្នកបម្រើនៅក្រុមហ៊ុនអង់គ្លេសសម្រាប់ឥណ្ឌាបូព៌ា នៅឆ្នាំ១៨០៥។ លោករ៉ាហ្វ៉ល ត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅកាន់កោះប៉ឺណាង នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។
នៅឆ្នាំ១៨១១ អគ្គអភិបាលនៃតំបន់ឥណ្ឌាអាណានិគមអង់គ្លេស បានតែងតាំងលោករ៉ាហ្វ៉ល ជាអគ្គអភិបាលនៃកោះចាវ៉ា ដែលនៅពេលនោះស្ថិតនៅក្រៅតំបន់ឥណ្ឌាអាណានិគមហូឡង់ បន្ទាប់មក មិនយូរប៉ុន្មាន លោករ៉ាហ្វ៉ល បានក្លាយជាអភិបាលនៃទីក្រុងបេងគូលូ នៅកោះស៊ូម៉ាត្រា។
គឺនៅសម័យនោះហើយ ដែលចក្រភពអង់គ្លេស បានគ្រប់គ្រងផ្នែកមួយចំនួននៃប្រជុំកោះរបស់ហូឡង់ ដែលនៅក្រោមការការពាររបស់បារាំងក្រោមអធិរាជណាប៉ូឡេអុង។
លោករ៉ាហ្វ៉ល បាននាំមកឲ្យកោះចាវ៉ានូវកំណែទម្រង់ជាច្រើន ៖ ការលុបបំបាត់ទាសភាព និងការងារដោយបង្ខំ ការស្ថាបនាឡើងវិញនូវប្រាសាទ បូរ៉ូប៊ូឌៀ និងបូជនីយដ្ឋានបុរាណដទៃៗ ទៀត។ ជាអភិបាលដែលមានស្វយ័តពាក់កណ្តាល លោករ៉ាហ្វ៉ល ក៏ចាប់អារម្មណ៍នឹងប្រវត្តិនៃកោះចាវ៉ា និងផ្សព្វផ្សាយនូវស្នាដៃដំបូងជាភាសាអង់គ្លេស អំពីប្រវត្តិសាស្រ្តនៃកោះចាវ៉ា។
លោករ៉ាហ្វ៉ល គឺជាប្រភពដើមនៃទ្រឹស្តីរដ្ឋបាលអាណានិគម ដែលយកតាមឈ្មោះលោក ដែលជារដ្ឋបាលដែលមានគុណធម៌ នាំមកឲ្យប្រជាជនភាគតិចនូវភាពរុងរឿង និងការរស់នៅឲ្យបានល្អ។
សង្រ្គាមណាប៉ូឡេអុង ត្រូវបានបញ្ចប់នៅអឺរ៉ុប ហើយហូឡង់ចាប់ផ្តើមគ្រប់គ្រងកោះឡើងវិញ លោករ៉ាហ្វ៉ល បានវិលត្រឡប់មកអង់គ្លេសនៅឆ្នាំ១៨១៦។ លោករ៉ាហ្វ៉ល បានចូលរួមបង្កើតអង្គការសត្វព្រៃទីក្រុងឡុង ដែលលោកជាប្រធានទី១។ លោករ៉ាហ្វ៉ល ក៏ជាផ្នែកនៃគណៈកម្មាធិការដែលបង្កើតសួនសត្វនៅទីក្រុងឡុងផងដែរ។ លោករ៉ាហ្វ៉ល បានទទួលងារជាគណបតីដែលមានបុព្វសិទ្ធនៅឆ្នាំ១៨១៧។
លោករ៉ាហ្វ៉ល បានវិលត្រឡប់មកកាន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ៣ឆ្នាំ ក្រោយមក ដើម្បីសារប្រយោជន៍នៃក្រុមហ៊ុនអង់គ្លេសនៃឥណ្ឌាបូព៌ា។ លោកបានចុះហត្ថលេខាជាមួយស្តេចស៊ុលតង់ចូហ័រ កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែមករា ឆ្នាំ១៨១៩ ដើម្បីស្ថាបនានៅលើកោះតាម៉ាសេកនៅក្បែរឧបទ្វីបម៉ាឡេស៊ី។ នេះជាប៉ុស្តពាណិជ្ជកម្មដែលក្រោយមកក៏ក្លាយជាសិង្ហបុរី។ លោករ៉ាហ្វ៉ល បានប្រកាសជាផ្លូវការនូវការបង្កើតទីក្រុងនៅថ្ងៃទី៦ ខែកុម្ភៈ នៅឆ្នាំដដែល។ កោះនេះបានអភិវឌ្ឍយ៉ាងឆាប់រហ័សពីប្រជាជនមាន ១០០០នាក់ ដល់ ១០០០០នាក់ នៅរវាងឆ្នាំ១៨១៩ ដល់ឆ្នាំ ១៨២៣។ មានសំណង់ល្បីៗ ជាច្រើន បានមានឈ្មោះឡើងនៅសិង្ហបុរី ដួចជា សណ្ឋាគារ រ៉ាហ្វ៉ល ដែលរំឭកដល់ការចង់ចាំលោក។
ភរិយាទី១ របស់លោកព្រមទាំងកូនៗ ភាគច្រើនរបស់លោក ក្លាយជាជនរងគ្រោះពីជំងឺត្រូពិច។
លោករ៉ាហ្វ៉ល បានទទួលមរណភាពនៅសង្កាត់មីលហ៊ីល នៅភាគខាងជើងទីក្រុងឡុង នៅខួបកំណើតទី៤៥ របស់លោក ដោយសារជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។
រុក្ខជាតិ រ៉ាហ្វ៉លស្យា បានយកតាមឈ្មោះលោករ៉ាហ្វ៉ល ដោយសារលោកបានចូលរួមរកឃើញជាមួយអ្នករុក្ខសាស្រ្តលោក ចូសេព អាកណុល នៅឆ្នាំ១៨១៨ នៅក្នុងព្រៃត្រូពិចនៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី។
Daily Program
