កាងស៊ី ព្រះចៅអធិរាជដែលនាំមកនូវភាពរុងរឿងសម្រាប់ប្រទេសចិននៅរាជការ​ឈីង

កាងស៊ី ដែលមាននាមផ្ទាល់ថា ស័នយ៉េ ប្រសូតនៅថ្ងៃទី៤ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៦៥៤ នៅរាជធានី​ប៉េកាំង និងសោយទីវង្គតនៅថ្ងៃទី២០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៧២២។ ព្រះអង្គគឺជាអធិរាជនៃប្រទេសចិន និងជារាជាទី៤ នៃរាជវង្សឈីង។ ព្រះអង្គគឺជាព្រះចៅអធិរាជដែលបានសោយរាជ្យយូរជាងគេ​បំផុតនៃប្រវត្តិសាស្រ្តចិនពីឆ្នាំ១៦៦១ ដល់ឆ្នាំ១៧២២ ឬច្រើនជាង ៦១ឆ្នាំ។ ព្រះអង្គត្រូវបាន ចាត់​ទុកជាអធិរាជដ៏ល្បីល្បាញបំផុតមួយរូបនៃប្រទេសចិនសម័យចក្រភព។

ជាបុត្រទី៣ នៃអធិរាជស្ហ៊ុនជឺ ព្រះអង្គកាងស៊ី​ត្រូវបានតែងតាំងជាអ្នកស្នងតំណែង​នៅពេល​ព្រះ​អង្គទើបមានព្រះជន្ម ៧ឆ្នាំ។ នៅអាយុ ១៥ឆ្នាំ នៅឆ្នាំ១៦៦៩ ព្រះអង្គកាងស៊ី​បានឡើងកាន់​អំណាចដោយដកហូតអំណាចពីមន្រ្តីអភិបាលអូប័រ។។

ជាក្សត្រដែលមានការអប់រំ បើកចំហ ជឿសាសនា និងស្រឡាញ់វប្បធម៌ចិនខ្លាំង ព្រះចៅ​អធិរាជ​កាងស៊ីបានលុបបំបាត់ចោលវិធានការមួយចំនួនដែលរុញច្រានប្រជាជនចិនហាន​ឲ្យ​ប្រឆាំង​នឹងព្រះមហាក្សត្រម៉ាន់ជូ។ ព្រះអង្គបានស្តារឡើងវិញនូវដីធ្លីដែលត្រូវបានរឹបអូស​ដោយ​ក្រុមអ្នកឈ្នះសង្រ្គាម។ ព្រះអង្គកាត់បន្ថយពន្ធដែលដាក់ទម្ងន់លើប្រជាកសិករ និង​អនុគ្រោះ​ដល់ការអភិវឌ្ឍអក្សរសាស្រ្ត និងសិល្បៈ។ ព្រះអង្គចាត់ចែងរៀបចំរដ្ឋបាល​មូលដ្ឋាន​ដែលបន្សល់ទុកដោយរាជការមីងដោយផ្តល់​អាទិភាពលើប្រសិទ្ធភាពការងារ និង​កាត់​បន្ថយ​មន្រ្តី​បានជាច្រើន។

កងទ័ពរបស់ព្រះចៅអធិរាជកាងស៊ីបញ្ចប់ការតស៊ូនៃក្រុមបក្សចុងក្រោយ​របស់រាជការមីង។  ព្រះចៅអធិរាជកាងស៊ីចាប់ផ្តើមការគ្រប់គ្រងលើខេត្តទាំងឡាយ​នៅភាគខាងត្បូងចិន​ដែលនៅ​ស្ទើ​​តែស្វ័យត​ក្រោមស្រមោលនៃឧត្តមសេនីយ៍ហានដែលបានទទួលការទុកចិត្តឲ្យគ្រប់គ្រង​សម្រាប់ជាសារប្រយោជន៍នៃជនជាតិម៉ាន់ជូ ហើយព្រះអង្គកានស៊ីបានបង្រ្កាបការបះបោរ​របស់​​​អភិជន​ម្ចាស់ដីធំៗ បីនាក់ពីឆ្នាំ១៦៧៣ ដល់ឆ្នាំ១៦៨១។   នៅភាគពាយព្យ ព្រះចៅ​កានស៊ី​​បង្រ្កាប​កុលសម្ព័ន្ធម៉ុងហ្គោលនានានៅឆ្នាំ១៦៩៦ ដើម្បីបង្ការមិនឲ្យមានការរួបរួមសម្ព័ន្ធ​មិត្ត​​ប្រឆាំង​​នឹង​ចក្រភ​ពចិន។ សម្រាប់ហេតុផលដូចគ្នា សង្រ្គាមស៊ីវិលដែលផ្ទុះនៅទីបេ ជំរុញ​ឲ្យ​ព្រះ​​ចៅកាន​ស៊ីធ្វើអន្តរាគមន៍យោធា ហើយទាហានចិនគ្រប់គ្រងរាជធានីទីបេ ឡាសា នៅឆ្នាំ​១៧២០។

តាមរយៈសន្ធិសញ្ញាណែតជីនស្ក៍ ព្រះចៅកានស៊ីបានកំណត់ព្រំដែនជាមួយចក្រភពរុស្ស៊ី ដែល​កំពុងតែពង្រីកទឹកដីពេញទំហឹងមកកាន់តំបន់ស៊ីបេរី ហើយដែលអាណានិគមរុស្ស៊ីកំពុង​គំរាមកំហែង​នឹងលុកលុយភាគខាងជើងនៃចក្រភពចិន។

ព្រះចៅកានស៊ីបានបញ្ជាឲ្យជុសជុលប្រឡាយធំ​ដែលស្ថាបនាឡើងដោយរាជការសួយ ជាង ១០០០ឆ្នាំមុន។ ព្រះអង្គបានបង្ហាញនូវការយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសចំពោះការងារ​ធារាសាស្រ្ត​​នៅប្រទេសចិនភាគខាងជើង ដែលព្រះអង្គផ្ទាល់ក៏ជាអ្នកជំនាញ​ឯកទេស​ពិត​ប្រាកដ​ម្នាក់ខាងវិស័យធារាសាស្រ្តនេះស្រាប់។

អធិរាជដឹងថា កសិកម្មគឺជាមូលដ្ឋាននៃសេដ្ឋកិច្ចចិន និងជាចំណូលរបស់រដ្ឋ។ ដូច្នេះព្រះ​អង្គ​បាន​បង្កើតការលើកលែងពន្ធពិសេសសម្រាប់តំបន់ជនបទ ដើម្បីជំរុញសំទុះ​សេដ្ឋកិច្ច​កសិកម្ម។ បន្ទាប់ពីការកែទម្រង់មួយចំនួន កម្រិតជីវភាពនៃប្រជាកសិករបានកើនប្រសើរ​ឡើង​យ៉ាងច្រើន។

នៅក្រោមរាជ្យរបស់ព្រះចៅកានស៊ី ប្រជាជន និងសេដ្ឋកិច្ចចិន ដែលត្រូវបានប៉ះពាល់​យ៉ាង​ជ្រាលជ្រៅ​ដោយសារការចុះខ្សោយរបស់រាជ្យវង្សមីង និងសង្រ្គាម​នានាដែលកើតឡើង​ដោយសារ​ការវាយដណ្តើមយកប្រទេសដោយជនជាតិម៉ាន់ជូ ជាថ្មីម្តងទៀត បានស្គាល់​នូវ​ភាព​រុងរឿងដែលនឹងបន្តរហូតដល់ពេញមួយសតវត្សទី១៨។