
ហេតុអ្វីស្ថានជីវចម្រុះនៃពូជសត្វ និងរុក្ខជាតិ កាន់តែមានភាពចម្រុះនៅតំបន់ត្រូពិច និងអេក្វាទ័រ?
ការចុះត្រជាក់នៃភពផែនដីដែលចាប់ផ្តើមឡើង ១៥លានឆ្នាំកន្លងទៅ អាចឲ្យពន្យល់ថា ហេតុអ្វីស្ថានជីវចម្រុះកាន់តែរីកសាយភាយនៅតំបន់អេក្វាទ័រ។
ស្ថានជីវចម្រុះគឺកាន់តែកើនខ្ពស់នៅតំបន់អេក្វាទ័រជាងនៅតំបន់ប៉ូល។ នេះគឺជាយន្តការដែលពន្យល់អំពីរបាយមិនស្មើគ្នាក្នុងការពិភាក្សានៅក្នុងសហគមន័អ្នកវិទ្យាសាស្រ្ត ដែលគំរូដើម្បីពន្យល់ជាច្រើន ត្រូវបានលើកឡើង ក្នុងនោះមានសមតិកម្ម នៃតំបន់ភូមិសាស្រ្ត សមតិកម្មនៃអត្រាការវិវត្ត និងសមតិកម្មនៃស្ថិរភាពអាកាសធាតុ…។
នៅក្នុងការសិក្សាមួយដែលផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងព្រឹត្តិបត្រធម្មជាតិ ក្រុមអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវនៃសកលវិទ្យាល័យអកស្វ៉ត (ចក្រភពអង់គ្លេស) បង្ហាញថា របាយពូជសត្វគឺជាវិបាកនៃការចុះត្រជាក់ជាសកលនៃភពផែនដី ដែលពង្រីកវិសាលភាពតាំងពី ១៥លាន ឆ្នាំមុន។
ពពួកប្លង់តុង ហ្វូរ៉ាមីនីហ្វ៊ែរ គឺជាសរីរាង្គឯកកោសិកា ដែលជាទូទៅ ទំហំរបស់វា មានមិនលើសពីប៉ុន្មានមីលីម៉ែត្រទេ។ លេចឡើងតាំងពី ៥០០លានឆ្នាំ កន្លងទៅ ភាពសម្បូររបស់វានៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានសមុទ្រ និងភាពរស់រវើករបស់ពួកវានៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានបរិស្ថាន បានធ្វើឲ្យពួកវាក្លាយជាការចង្អុលបង្ហាញខាងជីវសាស្រ្តដ៏ពិតប្រាកដ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យយល់អំពីលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុ និងបរិស្ថាននៅក្នុងយុគសម័យរបស់ពួកវា។ គឺពិតណាស់ សម្រាប់សរីរាង្គតូចៗ ទាំងនេះ អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវ បានបង្ហាញថា វាមានទំនាក់ទំនងគ្នាដ៏មានសារៈសំខាន់ រវាងរបាយនៃពូជសត្វ សីតុណ្ហភាពនៅលើផ្ទៃទឹកសមុទ្រ និងស្រទាប់ទែម៉ូគ្លីន ដែលជាស្រទាប់ចម្លងសីតុណ្ហភាពរវាងទឹកនៅផ្ទៃលើ និងទឹកនៅទីជម្រៅ។
ជាមួយនឹងការចុះត្រជាក់ជាសកល ដែលផ្តើមឡើងនៅពេល ១៥លានឆ្នាំកន្លងទៅ ពពួកប្លង់តុង ហ្វូរ៉ាមីនីហ្វ៊ែរ មានភាពចម្រុះរបស់វានឹងឡើងខ្ពស់បំផុតនៅចន្លោះសីតុណ្ហភាព 10° និង 20° ហើយកាន់តែរីកចម្រើនឆ្ពោះមកកាន់តំបន់អេក្វាទ័រ ដែលទឹកកាន់តែក្តៅនៅផ្ទៃលើ និងកាន់តែចុះត្រជាក់នៅក្នុងជម្រៅ។ ស្រទាប់ទែម៉ូគ្លីន អាចឲ្យរបាយកាន់តែមានសារសំខាន់សម្រាប់ពូជសត្វនៅក្នុងទឹក។ នេះគឺអាចពន្យល់អំពីការប្រមូលផ្តុំនៃពូជសត្វនានានៅក្នុងតំបន់ត្រូពិច។
លោកស្រីអេរីន សូប គឺជាអ្នកនិពន្ធដ៏សំខាន់នៃការសិក្សានៃនាយកដ្ឋានវិទ្យាសាស្រ្តផែនដី នៃសកលវិទ្យាល័យអកស្វ៉ដ។ លោកស្រីអេរីន សូប ពន្យល់ថា ៖ “យើងបានវាយតម្លៃថា ស្ថានភាពចម្រុះក៏មិនមែនជានិច្ចកាលកើនឡើងខ្លាំងនៅអេក្វាទ័រដែរ។ ជាការពិត ស្ថានជីវចម្រុះរាយរបាយកាន់តែស្មើគ្នាតាមរយៈទទឹងផែនដី ដែលមានប្រមាណ ៤០លានឆ្នាំ មកហើយ។ អត្រាប្រែប្រួលថ្មីបានលេចឡើង ១៥លានឆ្នាំ កន្លងទៅ ប្រហែលជាកើតឡើងដោយសារការចុះត្រជាក់នៃអាកាសធាតុ ដែលធ្វើឲ្យទឹកនៅទីជម្រៅកាន់តែត្រជាក់ឆ្ពោះមកកាន់តំបន់ត្រូពិច ដែលបង្កើតបានជាជម្រកកាន់តែច្រើនសម្រាប់ពូជសត្វនៅជិតអេក្វាទ័រ”។
ពពួកប្លង់តុង ហ្វូរ៉ាមីនីហ្វ៊ែរ គឺជាពូជសត្វហ្វូស៊ីល ដែលទិន្នន័យវាត្រូវបានប្រមូលបានច្រើនបំផុតនៅពេលសព្វថ្ងៃ។ គ្រឹះនៃទិន្នន័យ ប្រមូលផ្តុំជិត ៥០០០០០ នៃការកត់ត្រានៃពូជសត្វក្នុងរយៈពេល ៦៦លានឆ្នាំ កន្លងទៅ។ ទាំងនេះគឺជាការកត់ត្រាដែលនាំមកនូវព័ត៌មានសម្រាប់ប្លង់តុង ជម្រករបស់វា និងលក្ខខណ្ឌសមុទ្រនៅយុគសម័យវា។ លោកស្រី អេរីន សូប បញ្ជាក់ថា ៖ “ប្លង់តុងនេះ មានឯកសារតម្កល់ដែលពេញលេញបំផុតសម្រាប់ពូជសត្វនៃរាល់ក្រុមសរីរាង្គនីមួយៗ។”

Add new comment